Wednesday, August 19, 2009

ನಿನ್ನ ಕನಸಿನ ಕಣಿವೆಗೆ ಸೇರುವ ತವಕ ನನ್ನದು...


ನಲ್ಮೆಯ ಗೆಳತಿ,

ನಿನ್ನ ನೆನಪು ಮನಸಲ್ಲಿ ಕದ ತಟ್ಟಿ ನಿಂತಿದೆ. ಬಾಗಿಲ ಬಳಿ ನೀನು ಬಂದಂತೆ ಭಾಸ. ಹೊರಗೆ ಸುರಿದು ಹೋದ ಮಳೆಗೆ ಮೋಡದ ಹಂಗಿಲ್ಲ. ಮನೆಯ ಮುಂದಿನ ಹೊಂಗೆಯಲ್ಲಿ ಮಳೆ ಹನಿಗಳು ಅವಿತು ಕುಳಿತಂತೆ ಕುಳಿತಿದೆ. ಸುಮ್ಮನೆ ನಿನ್ನ ಮನೆಯ ಕಿಟಕಿಯತ್ತ ನೋಡುತ್ತೇನೆ, ನೀನು ಕಾಣಬಹುದೆಂದು! ಹೊರಗಿನ ಮಳೆಗೆ ಮನೆಯ ಒಳಗೆ ಹರವಿದ ನಿನ್ನ ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದ ದುಪಟ್ಟ ಕಾಣುತ್ತದೆ ಅಷ್ಟೇ. ನನ್ನ ಗಿಜಿಗಿಡುವ ಆಫೀಸು, ಸಂತೆಯೊಳಗಿನ ಊರು, ಹೆಸರಿಲ್ಲದ ನನ್ನ ಏಕಾಂತ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಕಾಣುವುದು, ನೀನು ಹಾಗು ನಿನ್ನ ನೆನಪು! ನಿನಗಾದರು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಸಣ್ಣ ಕರುಣೆ ಇರಬೇಕಿತ್ತು. ನನ್ನನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಬಿಟ್ಟು, ನಿನ್ನ ಯಾವುದೋ ಪುರಾತನ ಗೆಳೆತಿಯ ಅಕ್ಕನ ಮದುವೆಗೆ ಯಾಕಾದರೂ ಹೋಗಬೇಕು?! ನಾನು ಮನೆಯ ತುಂಬಾ lonely lonely! And, I feel so helpless! ನೀನು ಹೋಗುವಾಗ ನೀಡಿದ ಪುಟ್ಟ ಮುತ್ತು ನನ್ನ ಒಂದು ರಾತ್ರಿ ಗೂ ಸಾಲುವುದಿಲ್ಲ! ಇನ್ನು, ಮೂರು ದಿನಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ತಳ್ಳಲಿ?!

याद है तेरा,
दीप जैसे जलता...
फिर भी मेरा
अकेलापन का अँधेरा
आँखों से नहीं मिटता..!!

ನನಗಿನ್ನೂ ನೆನಪಿದೆ. ನನ್ನ ಆಫೀಸಿನ ಮೊದಲ ದಿನ ನೀವೆಲ್ಲ ನೀಡಿದ್ದ welcome party ಯಲ್ಲಿ ಗುಲಾಬಿ ಹೂವಿನ bouquet ನೀಡಿದವಳು ನೀನು. ನಿನ್ನ ಸೌಮ್ಯ ನೀಲಿ ಸಲ್ವಾರ್ ನಲ್ಲಿ,you was looking fashionable and peachy! ನಿನ್ನ ಸಣ್ಣ ಮಂದಹಾಸದಲ್ಲಿ ಏನಿತ್ತು, ಏನಿರಲಿಲ್ಲ? I dare to guess! ಆದರೂ ನನಗೆ ಹುಡುಗಿಯರ ಮನಸ್ಸು ಬಹು ಬೇಗ ಅರ್ಥವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಅಮ್ಮನ ಸಾಲು ಸಾಲು ಕಷ್ಟಗಳು, ಹೇಳದೆ ನುಂಗಿಬಿಡುತ್ತಿದ್ದ ನೋವು ನನಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತಿದೆ. ನನ್ನ ಪುಟ್ಟ ತಂಟೆ ತಂಟೆ ತಂಗಿಯ ಅಕ್ಕರೆ, ಓರಗೆಯ ಗೆಳತಿಯರ ಮೌನದ ಮಾತುಗಳು ಅರ್ಥವಾಗಿಬಿಡುತ್ತಿದ್ದವು. I am a good listener. ಇದು ನನ್ನ ಮೇಲಿರುವ compliment ಉ ಹೌದು, complaint ಉ ಹೌದು!

ನನಗೆ ನಿನ್ನ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿನ candidness ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತು. ನೀನು, ನಿನ್ನ cabin ಒಳಗೆ ಕೇಳಿಯೂ ಕೇಳದಂತೆ ಗುನುಗಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ಶಾಯರಿಗಳು ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿದ್ದವು. ನಿನ್ನ ಸುಮ್ಮನೆ ನೋಡಿದರೆ ಸಾಕು, ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ಇಷ್ಟಗಲ ನಗುತ್ತಿದ್ದವು. ನೀನು ಯಾವುದೋ ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಮಿಂದೆದ್ದು ಬಂದವಳಂತೆ ನಿನ್ನ ಬಳಿ ಘಮ ಇರುತಿತ್ತು. ಇವೆಲ್ಲ ನನಗೆ ತಿಳಿದೂ ತಿಳಿಯದಂತೆ ಇಷ್ಟವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಬಹುಷಃ ನಿನ್ನ ಪಾದದ ಕಿರುಗೆಜ್ಜೆಯಲ್ಲಿ ಯಾವುದೋ ಮೋಹದ ಲಾಸ್ಯವಿದೆ. And you was captivating! ಒಂದು ಬಿಡುವಿನ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಬರೆದ ಕವನವನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ mail ಮಾಡಿದ್ದೆ. ಕವನಗಳೆಂದರೆ ನಿನಗೆ ಬಹ ಇಷ್ಟ ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದೆ ಅಂದು.

ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ ಮೆರವಣಿಗೆ
ಹೊರಟಿದೆ ಕನಸಿನ ಊರಿಗೆ,
ಬಂದುಬಿದಲೇ ಒಮ್ಮೆ ನೀನು
ಕರೆಯದೆ ಮಾಡಿದ ಕರೆಗೆ...?!
........................

ನಿನ್ನ ಮನೆಯಿರುವುದು ನಾನಿರುವ ಬೀದಿಯ ತುದಿಯಲ್ಲೇ ಎಂದು ತಿಳಿಯಲು ವಾರಗಳೇ ಕಳೆಯಿತೇನೋ? Better late than never! ನಿನಗೆ ಕಂಬಾರರ ಸಾಹಿತ್ಯ ಇಷ್ಟವಾಗಿತಿತ್ತು. ನಾನು ಆಗೊಮ್ಮೆ-ಈಗೊಮ್ಮೆ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಕವನಗಳನ್ನ ಜತನದಿಂದ ಓದುತ್ತಿದ್ದೆ. ನಿನ್ನ ಹುಬ್ಬಿನ ಮೇಲೆ ಚಾಚಿದಂತ ನಿನ್ನ ನೀಲ ಮುಂಗುರುಳು, ತಿಳಿ ಹಾಲಿನ ಕೆನ್ನೆ, ಸಣ್ಣ ಮೂಗುತಿ, ಎಡ ಗಲ್ಲದ ಬಳಿ ಕಾಣದಂತೆ ಇದ್ದ ಸಣ್ಣ ಮಚ್ಚೆ, ನಿನ್ನ ಮೃದು ಪಾದದೊಳಗಿನ ಸಣ್ಣ ಗೆಜ್ಜೆ, ಹೂವಿನಂಥ ಕಣ್ಣುಗಳು...ನಿನ್ನ ಇಷ್ಟ ಪಡಲಿಕ್ಕೆ ಸಾವಿರ ಕಾರಣಗಳಿದ್ದವು. ಆದರೆ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಕಾರಣಗಳಿರಲಿಲ್ಲ. I was reasonless! ನಿನ್ನೊಡನೆ ನಿನ್ನ scooty ಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುವಾಗ ನಿನ್ನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಮೆಲ್ಲನೆ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಹೇಳಿದ್ದೆ. ನೀನು, ನನ್ನ ಮೆಚ್ಚಲಿಕ್ಕೆ ಸಾವಿರದ ಒಂದು ಕಾರಣಗಳಿದ್ದವು. ಅದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ, ಅಷ್ಟೇ! ಕಳೆದ ತಿಂಗಳು ಊರಿಗೆ ಹೋದಾಗ ತಂಗಿಗೆ ನಿನ್ನ ಫೋಟೋ ತೋರಿಸಿದ್ದೆ. ನಾನು ಹೊರಡುವ ವರೆಗೂ ರೇಗಿಸಿದ್ದಳು.

ಇಂದು ಆಫೀಸಿನಿಂದ ಹಿಂದಿರುಗಿದವನಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಗಾಢ ಮೌನದ ಅರಿವು. ನೀನಿರುತ್ತಿದ್ದರೆ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲ ಮಾತಿರುತಿತ್ತು, ಅಲ್ಲ್ವಾ? ನೀನೆಂದೋ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ ಗಜಲ್ ನ ಸಿಡಿ ಯನ್ನ stereo ಗೆ ಹಾಕಿ ಮೆಲ್ಲನೆ ನಿದ್ರೆಗೆ ಜಾರುತ್ತೇನೆ. ನೆನಪಿನ ನೌಕೆಯಲ್ಲಿ, ನಿನ್ನ ಕನಸಿನ ಕಣಿವೆಗೆ ಸೇರುವ ತವಕ ನನ್ನದು...

-ನಿನ್ನವನು.

3 comments:

prasadini said...

Very nice......... Neevu bhavanegalannu chennagi vyakta padisuttiri adallade ondu hudugiya soundryada bagge chennagi barediddiri.

Sagar said...

Tumba ne chennagide. No words to explain. I have been following ur blog, U have a great skills Vinay. Keep writing and updating. It's a pleasure to read.

- Sagar.

Unknown said...

thumba chennagide vinay...