ಅಭಿಸಾರಿಕೆಗೆ.....

ಪ್ರೀತಿಯ ಅಭಿಸಾರಿಕೆ,

ತುಂತುರು ಇಲ್ಲಿ ನೀರ ಹಾಡು..
.......ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಹಾಡು..

ಇಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ತುಂತುರು ಮಳೆ.ಮನೆಯ ಮಹಡಿಯ sit out ನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಮಳೆಯ ಆನಂದ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಭುವಿಯಿದೆದ್ದ ಮಣ್ಣ ಘಮದಲ್ಲೂ ನಿನ್ನದೇ ಘಮದ ಆಸ್ವಾದ! ನಾನು ಯಾವ ಅನ್ವೇಷಕ? ತುಂತುರಿನ ನಡುವೆ ಸುಯ್ಯನೆ ಬೀಸುವ ಗಾಳಿಗೆ, 'ನೀನೂ ನನ್ನ ಜೊತೆಗಿದ್ದರೆ?' ಎಂಬ ಭಾವ! ಸಣ್ಣ ಹನಿಗಳ ನೋಡುತ್ತಾ ಕುಳಿತವನ ಭಾವದಲ್ಲೂ ನಿನ್ನದೇ ಅವಿನ್ನಾಣ. ದೂರದ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತ ನನಗೆ, ನಿನ್ನ ನೆನಪು ಅವಿಚ್ಚಿನ್ನ. ಗೆಳತಿ, ನಾನಿಲ್ಲಿ ತೀರ ಒಬ್ಬಂಟಿ. I'm alone! ನನ್ನ ಮನೆಗೆ ಆನಿಸಿಕೊಂದಂತೆ ಇದ್ದಿದ್ದೇ ನಿನ್ನ ಮನೆ.

ನನ್ನ ಮನೆಯ ಕಿಟಕಿಯಲಿ ನಕ್ಕವಳು,
ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಹೊಕ್ಕವಳು...!

ನೀನೆ ಕಣೆ ಗೆಳತಿ. ನನ್ನ ಪಾಲಿನ ದೇವಕನ್ಯೆ! ಹುಡುಗಿಯರೆಂದರೆ ನನಗೆಂತಹುದೋ ಬೆರಗು! ನನ್ನಂಥ timid ಜೀವಿಯ ಮೇಲೆ ನಿನಗೆಂಥಹ ಒಲವು?!ಇಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಕಾಣದೆ, I'm damned! ಒಂದು ಮನ್ವಂತರದೊಳಗೆ ಕಳೆದು ಹೋಗುವ ಆಸೆ!

I have a very apparent memory. ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಪರಿಚಯವಾಗಿ ಐದು ವರ್ಷಗಳಾಗಿರಬಹುದು. 'ನಮ್ಮ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಗೆ ಯಾರೋ ಬರ್ತಾರಂತೆ', ಅಂತ ಅಮ್ಮ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ನನಗೆ, ಯಾರಿರಬಹುದೆಂಬ ಕೌತುಕ. ಮನೆಯ ಗೇಟಿನ ಮುಂದೆ ಕಣ್ಣರಳಿಸಿ ನಿಂತವನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೂ ಆಸೆಯ ಜೀವ! ನೀನು, ಕಾರಿನಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿದಾಗ ನನಗೆ ಕಂಡಿದ್ದು, ನಿನ್ನ ನಗುವಿನ ಅನಾವರಣ! ಅಂದು,ತೀರ casual ಆಗಿ ನೋಡಿದ ನಿನ್ನ ನೋಟದಲ್ಲಿ ಏನಿತ್ತು, ಏನಿಲ್ಲ, ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ!

ಅಂದೆಲ್ಲಾ,ನವರಾತ್ರಿಯ ಬೊಂಬೆ ಭಾಗಿನಕ್ಕೆ ನೀನು ಬರುತ್ತಿದ್ದಾಗ ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಎಂಥಹ ಸೌಮ್ಯ ಚೆಲುವು? ನಾನು ನಿನ್ನ ಚೆಲುವಿಗೆ ದಿಗ್ಮೂಢ!

ನಿನ್ನ ಚೆಲುವ ವದನ,
ಕಮಲ ನಯನ....

ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮ ತಿಂಡಿಯೆನಾದರು ಮಾಡಿದಾಗ, ' ಪಕ್ಕದ ಮನೆ ಆಂಟಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಬಾ....' ಎಂದಾಗಲೆಲ್ಲ ಬರುತ್ತಿದ್ದಿದ್ದೆ ನಿನ್ನ ನೋಡಲಿಕ್ಕೆ!! ಮನೆಯ ಹಿಂದಿನ ಇಷ್ಟಗಲದ ಜಗುಲಿಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ....ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಜಗತ್ತು ತುಂಬಾ ಚಿಕ್ಕದು! And... We had a ambiguous talk! ನಿನ್ನ ಅವ್ಯಾಜ innocence, ಜಗತ್ತಿನ ಆಸೆಯನ್ನೆಲ್ಲ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿರುವಂತೆ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣು, ಮೃದುವಾದ ಹೆರಳು, ಆ ಪುಟ್ಟ ಕೆನ್ನೆಯ ನಡುವೆ ಗುಳಿ ಬಿದ್ದರೆ ಅರಳುವ ತುಟಿ,ಮತ್ತು ಅನಿರ್ವಚನೀಯ ಪ್ರೀತಿ-ಇಷ್ಟು ಸಾಕು!
I was defeated!

ಹೃದಯದಲಿ ಇದೇನಿದು?
ನದಿಯೊಂದು ಓಡಿದೆ!!

ಗೆಳತಿ, ನಿನ್ನೊಡನೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ಕುಳಿತರೆ,ನನ್ನ comfort zone ಏ ಬೇರೆ. ಇಂಥಹ ಭಾವಕ್ಕೆ ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ ಪ್ರೀತಿ, ಸ್ನೇಹವೆಂದರೆ ಸ್ನೇಹ! I'm very much obscured! ನೀನೆಂದರೆ ನನಗೆ ಬಹಳ ಇಷ್ಟ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ನೂರು ಮಾತು; ಮನದ ಭಾವಕ್ಕೆ ಭಾಷೆ ಎಂಥಹ ಸಾಧನ?!
ನಾಲ್ಕು ಪದದಾ ಗೀತೆಯಲಿ,
ಹೃದಯವನು ತೆರೆಡಿದಬಹುದೇ?!

ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಮಗುವಾಗಿ, ಮೆಲ್ಲಗೆ ತೊದಲುತ್ತಾ,"ನಿನ್ನ ಕಂಡ್ರೆ..ಎಷ್ಟು..ಇಷ್ಟ ಪಡ್ತೀನಿ..ಗೊತ್ತ...?!" ಅಂತ ನನಗೆ ನಾನೇ ಬೆರಗಾಗುವ ಆಸೆ! ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಹೋಗುವ ಆಸೆ!!

-ನಿನ್ನವನು.

ಜೀವದ ಗೆಳೆಯ....

ಪ್ರೀತಿಯ ಸಾವಂತ್,

ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿಂದು ಬೆಳಕಿನ ಹಬ್ಬ. ಅಥವಾ ಅಂಥಹ ನಾವೀನ್ಯತೆಗೆ ಏನೆನ್ನಬೇಕು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಹಬ್ಬವೂ ಸಹ ಒಂದು ಹೊಸತನದ ಆಗಮನ,ಒಂದು ಸಂಭ್ರಮ. ಮನಸ್ಸು ಪುಟಿದೇಳುವ ಅಂತರ ಗಂಗೆ! ಇಂಥಹ ಎಲ್ಲ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಎಲ್ಲಾ ಹುದುಗಿಯರಂತೆ ನನ್ನಲ್ಲೂ ಸಾಮಾನ್ಯ. ಇದಕ್ಕೆ biology ಯಲ್ಲಿ ಬೇರೆಯದೇ ಹೆಸರಿದೆ! I do not bother! ನನ್ನಲ್ಲಿನ ಈ ಆಸೆಗೆ, ಕಣ್ಣಲ್ಲಿನ ಬೆಳಕಿಗೆ ಹೊಳಪು ತಂದವನು ನೀನು.

Indeed,ನನಗೆ ಪತ್ರ ಎಂದರೆ ತೀರ uncommon.ಇಂದಿನ ಕಾಲದ ಹುಡುಗಿ ನಾನು. chat ಮಾಡುತ್ತಾ, SMS ಬರೆಯುತ್ತಾ ಕುಳಿತಿರುತ್ತೇನೆ. ಇಂದು ತುಂಬ orthodox ಆಗಿ ಪತ್ರ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.ಇಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ಭಾವನೆಗಳೆ ದೊಡ್ಡ paradox. ಇವುಗಳಿಗೆಲ್ಲ ನನ್ನ ಬಳಿ ವಿವರಣೆಗಳಿಲ್ಲ. I have no explanations left! Biology ಇದಕ್ಕೆ hormone ನ ಕಾರಣ ಕೊಡುತ್ತದೆ! I do not care! ಸುಮ್ಮನೆ ನಿನ್ನ ಕನಸುಗಳಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಹೋಗಿದ್ದೇನೆ.

ನಮ್ಮ ತರಗತಿಗಳ ಮೊದಲ ದಿನವೇ ಕಣ್ಸೆಳೆದವನು ನೀನು. ಮೊದಲ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ನೀನು ಪಾಠ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರೆ ಪಾಠದಲ್ಲಿ ನೀನು ಮಗ್ನ. ನಮ್ಮ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ, tall ಆಗಿ, ಬೆಳ್ಳಗಿದ್ದ ಹುಡುಗ-ನಿನಗೆ ನನ್ನದೇ ದೃಷ್ಟಿಯಾದೀತು! ಸುಮ್ಮನೆ ನೀನು ನಮ್ಮ ಹುಡುಗಿಯರ ಗುಂಪಿನ ಕಡೆ ನೋಡಿದಾಗ, ನೀನು ನನ್ನನ್ನೇ ಹುಡುಕುತ್ತೀಯ? ನನ್ನ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು inexplicable ತಳಮಳ. Psychology ಇದಕ್ಕೆ infatuation ಅನ್ನುತ್ತದೆ. But, I do not mind! ಇಂದಿಗೆ ನಮ್ಮ ಗೆಳೆತನಕ್ಕೆ 2 ವರ್ಷ!

ಇಂಥಹ ಆಸೆಗಳಿಗೆ ಬಣ್ಣ, ನನ್ನ human instinct ಗಳಿಗೆ ಜೀವ ಹಾಗು ಕನಸುಗಳಿಗೆ ರೆಕ್ಕೆ ಕೊಟ್ಟವನು, ನೀನು ಕಣೋ ಗೆಳೆಯ. ಆ ಪತ್ರ ನಿನ್ನ ಕೈಗೆ ಕೊಡಬೇಕೆಂದು ನನ್ನ ಬಯಕೆ. ಆದರೆ ಪಾಪ ಹುಡುಗಿ, ನನಗೆಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ಧೈರ್ಯ ಬರಬೇಕು?! ನೀನು ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವ ಬೆಂಚಿನ ತುದಿಗೆ ಇಟ್ಟಿರುತ್ತೇನೆ, ನಿನಗೆ ಮಾತ್ರ ಎಟಕುವ ಹಾಗೆ!


-ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಗೆಳತಿ.